‘Ochtendgloren‘ speelt zich af achter het treinraam waar landschappen razendsnel elkaar opvolgen. Het zijn allemaal verschillende beelden die één voor één overgaan tot een nieuw beeld. Als ik later hier terug voorbij kom dan zullen deze beelden niet meer dezelfde zijn.
De mens wordt als kind al getraind om veel met zijn toekomst bezig te zijn. Hoe ouder die wordt hoe meer hij met zijn verleden bezig is. Op die manier vergeet hij te genieten van het leven. Jammer eigenlijk want het is ‘nu’ dat hij leeft. Dat ‘nu’ moment beleef je maar één keer! Als je daar bewust mee omgaat dan zal je merken dat het leven een stuk leuker wordt.
Alles is vergankelijk. Er is niets dat blijft. Wat ‘nu’ is, zal er morgen niet meer zijn. Het oude sterft en maakt plaats voor iets nieuws. Denk aan een bloem die in de lente ontluikt, bloeit in de zomer en in de herfst verwelkt en sterft om uiteindelijk de bouwstenen te vormen voor een volgend seizoen. Het lijkt op een wedergeboorte. Zou er dan toch leven zijn na de dood?
Dit filmpje dankt zijn naam aan het feit dat ik op het werk grotendeels vroege diensten doe. Het vangt aan heel vroeg in de morgen met de allereerste voorbereidingen om een trein te laten rijden. Zo trek ik geregeld naar een plaats iets verder gelegen dan het station van waaruit alle treinen vertrekken.
Bij het zien van deze beelden overhaal ik je misschien wel om eens de trein te nemen?
