De dagen zijn nu al een heel stuk korter geworden. Over het weer op zich dit najaar hadden we zeker niet te klagen. In feite kregen we onze zomer in de herfst. Maar het weinige daglicht dat we momenteel krijgen kan leiden tot moeheid, prikkelbaarheid. Kortom ik noem het de herfstblues. Heel veel mensen zouden hier van last hebben. Vooral in landen die lange en donkere dagen kennen.
Zelf kunnen we er wel iets aan doen. Een frisse ochtendwandeling bijvoorbeeld kan al wonderen doen. Tegenwoordig kun je zelfs een lichttherapie volgen, overgewaaid uit Scandinavië waar dit een rage blijkt te zijn. Bij onze noorderburen kun je een kop koffie drinken terwijl je een kwartier lang achter een deugddoende lichtgevende lamp zit. Het soort licht zou ook al een rol spelen bij het verdrijven van je herfstblues. Het zomerse blauwe licht zou je gemoedstoestand bevorderen en meer energie geven.
Dat kan allemaal wel zijn maar ik hou het bij een fikse frisse ochtendwandeling. Muts op, sjerp om en een dikke jas zullen me beschermen tegen de kille ochtendkou. Even later bevond ik me in Aalter (per toeval) in het Aalterveld. Bijna 9u in de ochtend. De zon begon doorheen de nevel te breken. En toen werd het een feest voor het oog.
Kleuren- en stralenpracht alom, althans voor een tijdje. Volgens mij werkt dit veel beter dan die lichttherapie.
Die ochtend heb ik zowat 600 foto’s genomen! Ja het is niet simpel een zonsopgang te fotograferen. En zo was ik ten minste zeker dat er toch een paar geslaagde beelden ertussen zouden zitten. En dit is het resultaat ….
